Bert-Carla.reismee.nl

As clear as mud

De bustocht neer Koh Kong aan de grens was een prima rit. Bus oké, de weg was weer vrijgemaakt van de landslides en ook verder geen obstakels. Na Koh Kong zijn wij de grens overgegaan naar Thailand. Bij de douane van Cambodja een enorme rij mensen die allemaal de grens over willen naar Thailand. Leve de bureaucratie, 1 persoon pakt je paspoort aan, kijkt en geeft hem door aan een ander, deze kijkt en geef hem dan weer door, dan eindelijk iemand die iets met je paspoort doet, kijk naar je vraagt dan om voor het oog van een webcam te gaan staan, mompelt vervolgens iets, wat oké blijkt te zijn. Alles gebeurt bij een open raampje van 30 bij 30 cm en daar steek je dan af en toe je hoofd door om te kijken waar je paspoort blijft. Ligt dan op een stapel, waar steeds andere paspoorten opkomen. De laatste wordt dan als eerste afgehandeld. Tja, dan baal je wel als je moeite hebt gedaan om als een van de eersten bij de douane te zijn. Uiteindelijk gaat het paspoort weer door alle handen terug en uiteindelijk komt je paspoort halverwege het raampje en hoor je ready en dan maar wachten wie hem krijgt. Regelmatig verwisselen paspoorten van persoon, maar uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen paspoort en dan lopend op weg naar de douane van Thailand. Even gevraagd waar de rugzakken waren, blijken al over de grens te zijn, de bus gaat namelijk niet verder. Gaan in Thailand overstappen op Mini Van, die ons dan weer verder brengt. In Thailand verliep de afwikkeling van visa en paspoort snel en efficiënt te verlopen. Toen begon echter een andere soort verwarring, waar zijn de rugzakken en met welke bus moeten wij mee. De thaien probeerden wel enige duidelijkheid te verschaffen, deze was echter zo onduidelijk dat de verwarring alleen maar groter werd. Toen vielen de gevleugelde worden van een Engelsman ( wie anders) IT IS AS CLEAR AS MUD!!!! Uiteindelijk met een busje mee, die zijn beste jaren al jaren en jaren achter de rug had. Wij reden nog geen 5 minuten onderweg toen voor ons midden op de weg een man op een brommertje aankwam. Chauffeur naar links man ook naar links, chauffeur naar rechts man ook naar rechts. De man keek naar het busje als een konijn gevangen door het licht. De chauffeur kon de man niet meer ontwijken met een botsing tot gevolg. Gestopt en gekeken wat er aan de hand was, de man stond alweer en zijn vervoermiddel had achter lichte schade, lamp van bus was stuk. De beide mannen spraken even met elkaar en ieder vervolgde zijn weg. Even later een dorpje in, stond weer een ander busje en daar gingen wij uiteindelijk mee naar Trat. Hotel op gezocht, rugzak naar de kamer en weer op pad. Altijd maar zwerven en dat bracht ons deze keer bij een mooi Boedistisch tempelcomplex. Daar wat rondgelopen en toen kwamen wij een oudere monnik tegen, ik vroeg of tempel nog open ging vandaag. Dan haal ik de sleutel even, zei onze monnik. Vervolgens hebben wij 2 uur in het complex doorgeacht, onder leiding van de nieuwsgierige monnik. Als ik een foto maakte wilde hij ons op de foto zetten, wat hilarische gevolgen had, omdat hij niet snapte dat hij door de lens moet kijken van de Nikon. Met Carla haar toestel kon het prima overweg en vond het zo leuk dat regelmatig het verzoek kwam om nieuwe foto's van elkaar te maken. Dit alles ging met handen en voeten taal, omdat de monnik slechts enkele woorden Engels sprak. Vroeg wel steeds wat iets in Engels was en tot onze verbazing herhaalde hij dat perfect en maar later gebruik van de nieuwe geleerde woorden. Hier wel leuke plaatjes aan over gehouden, zie foto's. Verder de locale markt bezocht om te eten, kwamen een klein eettentje tegen en daar gegeten. Het eten werd via een walkie talkie besteld en bleek later gewoon van de markt te komen. Prima eten overigens!! So far so good, gaan morgen richting eiland Koh Kood waar we enige dagen rust gaan nemen.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!